Graag wil ik jullie aan mijn hondenvriendjes Bella & Vita voorstellen. Ik ben groot gebracht met een hond in huis. Op een gegeven moment overleed onze vorige hond Hazel. Wat was dit een groot verdriet. Het is alsof je een familielid verliest. Een half jaar later op vakantie in Italië, zagen we in een winkel enorm schattige hondjes. Mijn moeder spreekt een aardig woordje Italiaans en vroeg wat voor ras het was. Het bleken Norwich Terriërs te zijn, welke niet erg bekend zijn en waarvan er ook niet veel rondlopen. Meestal duurt het wel even voordat je een puppy kan krijgen, maar mijn vader had geluk. Er gingen twee mensen scheiden, waardoor het puppy daar niet meer welkom was. Net als mijn moeder was ik helemaal in de wolken toen ze een Norwich Terriër puppy voor haar verjaardag kreeg. Wat een prachtig hondje en doordat we het ras in Italië ontdekt hadden kreeg ze de bijpassende naam Bella.
2 jaar later ging het toch erg kriebelen om er een kameraadje voor Bella bij te nemen. Bella werd een beetje lui en ging hierdoor meer op Babe het varkentje lijken. We kregen er nog een puppy bij en dat werd de ontzettend schattige Vita. Dit hondje is erg levendig en speels. Ook werd dit een Italiaanse naam, welke absoluut voor het hondje staat. De naam Vita betekent leven.
Toen ik uit huis ging, had ik niet gedacht dat ik Bella & Vita zo ging missen. De hondjes om je heen zijn zo ontzettend leuk. Er kruipt altijd wel een hondje naast je op de bank of op schoot. Ze willen graag met je spelen en laten echt blijken dat ze om je geven. Elke keer als ik weer bij mijn ouders kom stormen ze van blijdschap op mij af.
Ik zou ontzettend graag zelf ook een hondje willen, maar kan het niet combineren met het leven van mijn vriend en ik. We zijn te weinig thuis om voor een hondje te zorgen, maar wat zal ik het graag willen. Voor nu pas ik zoveel mogelijk in vakanties en weekenden op de hondjes, wat ik met veel liefde doe. Een week geleden woonde ik tijdelijk 1,5 week bij mijn ouders. Mijn ouders waren op vakantie en ik paste op de hondjes. Wat was dat genieten. Ik was veel aan het werk voor mijn scriptie en blog, dus het was heerlijk om als pauze een grote boswandeling met de hondjes te maken. Op mijn food bucketlist stond al eens tijd het zelf maken van hondenkoekjes. De perfecte gelegenheid om Bella & Vita eens goed te verwennen. La Bella Vita voor de doggies. Recept voor 40 koekjes:
P.s. zeg wel tegen al je familieleden dat het hondenkoekjes zijn, want anders krijg je een vader die ook een hondenkoekje opeet;).
100 gram tarwebloem
100 gram tarwezemelen
2 eetlepels zalmolie
2 eetlepels pindakaas
2 eetlepels magere kwark
1 ei
50 ml heet water
Verwarm de oven voor op 180 graden (hetelucht). Meng de zalmolie, pindakaas, magere kwark, ei en water in een grote kom. Meng de tarwebloem en tarwezemelen in een andere kom en voeg de droge ingrediënten bij de natte ingrediënten. Meng de ingrediënten met de hand tot er een soepel deeg ontstaat. Maak er een bal van. Rol het deeg uit op een met bloem gestoven werkblad. Zorg dat het deeg ongeveer 3 mm dik wordt. Steek leuke vormpjes uit het deeg. Ik gebruikte twee soorten hondenvormpjes en een hondenbot. Bak ze ongeveer 25 minuten in de voorverwarmde oven. Laat ze afkoelen voordat je er al een aan je hondje geeft. Bewaar ze in een luchtdichte trommel.
Het zien er inderdaad schatjes uit. Hier een Labrador. Als er dan zo’n 35kg in volle liefde op je volle maag ploft zou je toch ook effe dromen van zo’n lichtgewichtje. 😉